\"Hai neste libro de Afonso Becerra diferentes niveis de lectura, pois contén algo máis que as 10 pezas breves que se anuncian no índice, agrupadas baixo o lema \"textículos dramáticos e posdramáticos\", que, como tal, xa implica unha vontade clara de polémica, tanto pola filiación \"post\" que se lles reclama, como pola dimensión \"testicular\" dos ditos textos, o que supón un indicador preciso do núcleo temático dos mesmos que non é outro que as formas do amor (ou do desamor).
Hai xa bastantes anos asistín a unha conversa entre dous coñecidos dramaturgos na que un lle preguntaba ao outro pola …
Hamete, un valeroso capitán argelino, es hecho prisionero en Ãfrica. Conducido como esclavo a Toledo, en casa de su dueño se reencuentra con su amada Argelina (que también sirve como esclava), de la que se vio separado tres años antes.
Un volumen que recoge tres de las cinco obras teatrales que José Luis Sampedro escribió entre 1950 y 1982.
El teatro de José Luis Sampedro, poco conocido por sus lectores y al que los especialistas han prestado quizá menor atención, pone en escena temas que aparecen en sus obras narrativas y ensayísticas: la lucha por la libertad, la entrega solidaria y la protesta colectiva, pero sin alejarse jamás de los problemas del individuo, como el dolor, el sentimiento de la muerte y la incertidumbre de la trascendencia.
La paloma de cartón es un alegato contra el telón de acero, …
Plastic dolls show
Cabaré en clave metaliteraria
Nun cabaré, a medio camiño entre a realidade e a fantasía, asistimos á desesperada metamorfose de Juliette como a única saída ao tedio da existencia. Unha fuxida cara a ningunha parte que Casandra, guiada só polo que ve nos soños que a asedian cada vez con máis frecuencia desde hai algún tempo, intentará deter para evitar unha traxedia tan irremediábel como previsíbel, e que, talvez precisamente por iso, nos fai sentir un abismo baixo os pés. Así, cun nó de vertixe no estómago, ficamos a ollar o espectáculo -denigrante e tenro asemade- dunhas personaxes imposíbeis …
A peça Os Belos Dias de Aranjuez marca o regresso em grande de Peter Handke à escrita teatral. Um homem e uma mulher num diálogo comovente e cúmplice sobre o amor, que deixa adivinhar uma intimidade de vários anos. A troca de recordações íntimas, a primeira vez. As banalidades, às vezes uma certa rudeza, do amor. Ou o que nele nos eleva e ilumina. E, como acontece sempre na escrita de Handke, à mistura com estas recordações, uma atenção singular ao mundo, à natureza, aos pequenos sinais quase imperceptíveis que são indissociáveis dos mistérios do amor. Escrita por Handke directamente …
Utilizamos cookies propias y de terceros para mejorar su experiencia y nuestros servicios analizando su navegación en nuestra web y cómo interactúa con nosotros y poder mostrarle publicidad en función de sus hábitos de navegación. Para consentir su utilización, pulse el botón “Acepto”. Puede obtener más información consultando nuestra Política de Cookies.